ნიცშეს მიერ საფრანგეთის მოდელის kulturmacht-ის (გამაკულტურებელი ძალის) კონცეფცია, რომელიც მან მკვეთრად დაუპირისპირა მეორე რაიხის მიერ გერმანული ცივილიზაციის გავრცელების ძალადობაზე დაფუძნებულ პოლიტიკას, კიდევ უფრო გაკეთილშობილებულ იქნა სიმონე ვაილის მიერ: სიყვარული ეომება ომს, ანუ ძალადობას.სახეზეა ერის თვითდამკვიდრება და არსებობა სიყვარულის საწყისებზე-იგივე ერის სიყვარულის ერთ დიდ ოჯახად გარდაქმნა, რომელიც ქმნის და შინაგანად ანათლებს მას (ერს), სიძულვილი კი აბრმავებს და შობს ბრბოს. ერი და ბრბო ერთმანეთისაგან რადიკალურად განსხვავებულ ადამიანთა ერთობაა.
