mercoledì 30 luglio 2008

ანთებული გული

თუ გიგრძვნიათ სოკრატეს პიროვნება? შინაგანად თუ გიცხოვრიათ მისი თავგადასვლის თაური იდუმალება? ეს საიდუმლო გვამცნობს, რომ თავის შეცნობა და საკუთარი ცოდნის ზღვაშიწვეთობა-საზღვრულობის გაცნობიერება ერთმანეთთანაა დაკავშირებული.

ფართობეჭა პლატონის მოძღვარი პითიას მიერ მიტომ იქნა ცნობილი ელადის ყველაზე ბრძენ ადამიანად, რომ მან უმთავრესად შეიცნო, თუ ვინ იყო, წაიკითხა საკუთარი თავი და ამგვარად, აიჩახჩახა თავისი გული, მზებრიალა გახადა იგი.

გულის ანთება-ამზიანება ეგვიპტელების გულის გაფართოებასთან, ანუ ბედნიერებასთანაა პირდაპირკავშირში. პტაჰის ქვეყნის მკვიდრთა უძველეს კულტურაში მარადისობასთან ხიდად გონება კი არა, სწორედ, გული მოიაზრებოდა.

აღსანიშნავია ისიც, რომ თვითშემეცნების მნიშვნელობა წითელ ხაზად გასდევს "მატრიცის" მთელ ტრილოგიას.

giovedì 24 luglio 2008

ლაბირინთი-მზის ჭურჭელი

ჩვენი ქვეცნობიერება-მზისა და სიცოცხლის უძირო ჭურჭელი

P.S. კაზრეთის სამების ჩუქურთმა. ზაზა ქარდავას ფოტო

venerdì 18 luglio 2008

ლარს ფონ ტრიერის "ტალღების გაპობისას"

ლარს ფონ ტრიერის შემოქმედების შესახებ ესეში, “კინემატოგრაფიაში გაშიშვლებული საზოგადოების დრამატული სახე”, დანიელი რეჟისორის ერთ-ერთი რჩეული ფილმის განხილვისას თამარ აქუბარდია ამბობს: "სამღვდელოების მიერ ჯოჯოხეთში “გაგზავნილი” მთავარი გმირის სული, ქვეყნიერებას ზეციდან ზარების რეკვით მოევლინა".

ემილი უოტსონის მიერ განსახიერებული ბესი სიყვარულითა და რწმენით გამარჯვებული ქალური ვარიაციით გადმოცემული ფაუსტის ხატია.

mercoledì 16 luglio 2008

ნიცშე და დოსტოევსკი

გერმანია-ნიცშე
რუსეთი-დოსტოევსკი

თავის მსოფლმხედველობაში ნიცშე უფსკრულისაკენ მიმავალი გერმანიის ხსნას და აქედან გამომდინარე, კაცობრიობის კრიზისიდან გამოყვანას ცდილობს. თუმცა, ამას დასავლეთ სამყაროში ღვთის უკვე აღსრულებული მკვლელობის ნიადაგზე ახორციელებს. აქ მდგომარეობს მისი ტრაგიზმიც. ნიცშეში ნიცშემდელი ევროპა იღუპება, რადგან მისი გზა კატასტროფისაკენაა მიმართული. ჰეგელიდან მოყოლებული დასავლური ცივილიზაციის დასასრულს აცნობიერებდა როგორც შოპენჰაუერი, ასევე ჰერმან ჰესსე ("კლინგზორი").

ნიცშე უზარმაზარი ოკეანის ტალღა იყო, რომელმაც უმოწყალოდ გადაუარა სულიერად დაჟანგებულ დასავლეთს. აღსანიშნავია, რომ ჯვარცმული დიონისოს აზროვნების ხერხემალი არ აღმოჩნდა იმდენად მტკიცე, ბოლომდე გაეძლო და გასულიყო დეკადენტური ევროპისათვის გამოსავლისა და ხსნის საძიებელ გზაზე. ნიცშე შინაგანად განიცდიდა თავის ირგვლივ არსებულ კრიზისს და გრძნობდა, რომ დასავლური ცივილიზაცია სიკვდილით სუნთქავდა. საქართველოში ამ ნიუანსს უზუსტესად სწვდა ფშაველი მინდია-ვაჟა. შემთხვევით არ დაახასიათა მან ნიცშეს მხოფლმხედველობა, როგორც "უხერხემლო".

დოსტოევსკიმაც იტვირთა თავისი ხალხის ცოდვები და კაცობრიობის დასავლეთევროპული კრიზისი, რომლებიც შინაგანი სუბლიმირების გზით გადალახა და ამაღლდა მათზე, აღსდგა მკვდრეთით, გასცდა ნიცშეს მიერ გადაულახავ სამანს და ამგვარად, რუსეთსაც და კაცობრიობასაც ხსნის გზა მიუთითა.

ნობელის პრემიის დაარსების შემდეგ ყოველი წლის ჯილდოს გარკვეულწილად დოსტოევსკის საკუთრებად მოვიაზრებ.

ნიცშე და დოსტოევსკი ერთი მედლის ორი მხარეა.

მეზირული სახისმეტყველებისათვის, ანუ “შეიცან თავი შენი”

მეზირული, გველოსნური სიმბოლიკა საკუთარი თავში ლაბირინთული წკვარამებისა და ჯოჯოხეთის გავლა-დატერფვის ალეგორიაა, რომელიც ჩვენი ცხოვრების ერთ-ერთ ეტაპს წარმოადგენს, რათა ჩვენში არსებულ ნაკლოვანებების, ცოდვისა და კვდომის დაურვება-დამარცხებით განვიწმინდოთ, ავმაღლდეთ და შევერწყათ ადამიანის ცხოვრების უზენაეს მიზანსა და ბედნიერებას-წმინდა სამებას.

აქ გველოსნურობის მინდიაური ეტაპი დელფოს სამისნოს უმთავრეს სიბრძნეთაგანის-"შეიცან თავი შენი"-ს სახეცაა.

თანამედროვე და ანტიკური ხანის წარმართობა

2001 წლის კატალოგი-"DonnaD'Oro": "Anima Nera”- ს ძვირფასი თვლებისა და სამკაულის კოლექცია ულამაზეს ...თურთ გარეკანზე.

ბოლოს მინაწერი: "ნამდვილი ცოდვა მათი არშეძენაა".

თანამედროვე წარმართობა, ანტიკური ხანის გასულიერებული სამყაროს წარმართობისაგან განსხვავებით უსულო ნივთებს აფეტიშებს და მათ ადამიანს ყველაზე მდაბიო და სოვდაგრული მანერით უქვემდებარებს.

ერის თვითდამკვიდრება და არსებობა სიყვარულის საწყისებზე

ნიცშეს მიერ საფრანგეთის მოდელის kulturmacht-ის (გამაკულტურებელი ძალის) კონცეფცია, რომელიც მან მკვეთრად დაუპირისპირა მეორე რაიხის მიერ გერმანული ცივილიზაციის გავრცელების ძალადობაზე დაფუძნებულ პოლიტიკას, კიდევ უფრო გაკეთილშობილებულ იქნა სიმონე ვაილის მიერ: სიყვარული ეომება ომს, ანუ ძალადობას.

სახეზეა ერის თვითდამკვიდრება და არსებობა სიყვარულის საწყისებზე-იგივე ერის სიყვარულის ერთ დიდ ოჯახად გარდაქმნა, რომელიც ქმნის და შინაგანად ანათლებს მას (ერს), სიძულვილი კი აბრმავებს და შობს ბრბოს. ერი და ბრბო ერთმანეთისაგან რადიკალურად განსხვავებულ ადამიანთა ერთობაა.