აირჩიე

ღმერთი მომღიმარი და ამავე დროს, სამართლიან მრისხანებასთან შეზავებული სიყვარულით გვიმზერს თავის თითოეულ ცოდვილ შვილს და გვეუბნება:

-ჩემო საყვარელო და ამასთანავე, სულელო, უგნურო და უვიცო შვილო, მე ვარ სიცოცხლე, სინათლე, ბედნიერება, უკვდავება, დიდება და რა უნდა დამაკლო შენი დაცემულობით? ხოლო ორჯერ უფრო სულელო, უგნურო და უვიცო, რამეთუ საკუთარი არჩევანით განიშორებ თავს სიკეთისგან და დაღუპვის, სიკვდილისა და გაქრობის წერა ხდები. როდის მოეგები გონს? როდის დამიბრუნდები შენს მოსიყვარულე მშობელს? როდის ჩამეხუტები? როდის მოინანიებ შენს ცოდვითსნეულ მდგომარეობას? როდის გადაწყვიტავ განკურნებას, მამაცური სიბრძნით მართებული არჩევანის გაკეთებასა და ჩემით-სიყვარულით გაბრწყინებას? ნუთუ, არ დაგღალა კვდომამ, არარაობის უდაბნოში უმისამართო ხეტიალმა და ხოხვამ? ნუთუ, ქვეწარმავლურ ხვედრს არჩევ ჩემს უსასრულო წიაღში ლაღად ფრენას? შვილო ჩემო, გამოიღვიძე-იყავი ბედნიერი, თავისუფალი და მზიური; უკვდავებითა და ნეტარებით ღირსეული.
აირჩიე, საყვარელო.
აირჩიე.

შინაგანი და გარესამყაროს ურთიერთმიმართებისათვის

ადამიანებს შორის არსებული ყველა პრობლემის სათავე ისევ და ისევ ადამიანშია და სანამ არ მოხდება მათი შინაგანად მოგვარება და საკუთარი თავის გაუმჯობესება, მანამ ერთი სიავე მეორეს დაემატება. ვისაც სამყაროს გაკეთილშობილება სურს, თავისი თავიდან უნდა დაიწყოს-დანაშაულს სჩადის ის, ვინც სხვის შეცვლას ცდილობს და თავად კი არ უმჯობესდება. სამყაროს სრულყოფილების სათავე თითოეულ ჩვენთაგანშია და არსად ჩვენს გარეთ.