ჩვენ ყველგან და მუდამ ვხედავთ სიმბოლოებს, მაგრამ მათ რაოდენობრივ მხარეზე უფრო მნიშვნელოვანია თუ რა სახის არიან ისინი, ანუ არსებითია სიმბოლოთა ხარისხი.
პლატონის მიერ გამოყენებული გამოქვაბულის ალეგორიაში ჩვენ ვხედავთ გამოსახულებებს, რომელიც ფიქციაა. უკეთეს შემთხვევაში, ისინი შესაძლებელია გამოქვაბულს გარეთ არსებული რეალობის ამსახველნი იყვნენ. ეს საუკეთესო ურთიერთმიმართებაა ნამდვილსა და ფიქციას შორის და შედეგიც დადებითია, თუკი გარესამყაროსთან ურთიერთმიმართება მართებულად აისახება და დადებითად ზემოქმედებს ადამიანის შინაგან განცდებზე, შინაგან სამყაროზე, ანუ როცა ფიქციის სახით ადამიანის სინამდვილისკენ, თავისუფლებისაკენ, ნათლისაკენ მიმავალი გზის, ნიშნების პროიეცირება გვაქვს მოცემული.
... მაგრამ წარმოიდგინეთ შედეგები, როდესაც ფიქცია სინამდვილის ალეგორიული გადმოცემა კი არაა, არამედ მისგან საპირისპირო მიმართულებით, სიცრუისკენ, არარასკენ, სიბნელისკენ წარმმართებელი უსახურობა.
lunedì 17 marzo 2008
Iscriviti a:
Commenti sul post (Atom)
Nessun commento:
Posta un commento